دیگر وقت خداحافظی رسیده است. دلم برای این فضا تنگ می‌شود: برای خاطره‌ها، التماس دعاها، پیام‌های خصوصی و عمومی زائران دوردست، نزدیک ده سال وبلاگ‌نویسی و... .
امروز کبوتر حرم پر می‌کشد به... .
*****
واقعاً فکر کردید کبوتر حرم می‌گذارد و می‌رود؟! آن‌هم روز ولادت حضرت مادر؟!
گفتم خداحافظی، ولی نه خداحافظی با شما و حرم و خاطرات. خداحافظی با این وبلاگ که دیگر در شأن شیفتگان شاه خراسان نیست.
دیری بود که می‌خواستم پابه‌پای شما به صحنی بزرگ‌تر و آبرومندتر بروم. حالا، به‌پاس همراهی‌تان در این چند سال و به یُمن قدم‌های بابرکت حضرت فاطمه‌ی زهرا سلام‌الله‌علیها، رونمایی از سایت کبوتر حرم را اعلام می‌کنم.
چند نکته:
1. صحن جدید را دیشب مادربزرگم، مادر شهید مرتضی زارع مهنه، با بسم‌الله و یا فاطمه‌ی زهرا رونمایی کرد. شادی روح شهدا صلوات.
2. این صحن هنوز در شأن امام‌رضا علیه‌السلام و زائرانش نیست. با همه‌ی فشردگی فرصت و با همه‌ی کوشش‌های برادر عزیزم، مرتضی، که همه‌ی بار سایت بر دوش او بوده، باز هم آن را از جایگاه زائران امام مهربان، پایین‌تر می‌دانم. همچنان که در این سال‌ها همراه بودید، صبوری کنید تا ذره‌ذره خوش‌نقش‌تر شود.
3. در صحن جدید، فقط خاطرات خدمت را خواهید خواند. از نوشته‌های دیگر خبری نیست. البته برای نوشته‌های دیگر هم باید چاره‌ای بیندیشم. عجالتاً به کانال تلگرامی کبوتر حرم بپیوندید.
4. همه‌ی خاطرات این وبلاگ را به صحن جدید منتقل خواهم کرد: سر فرصت و اندک‌اندک.
*****
کبوتر حرم پر می‌کشد به:
موضوعات مرتبط:
